Dziedzicznie czy nie, duże zaburzenie depresyjne często współwystępuje ze zmianami struktury lub funkcjonowania mózgu. Podatne na depresję są osoby o niskim poczuciu własnej wartości, stale pesymistycznie patrzące na siebie i świat oraz szybko ulegające stresom. Leczenie obejmuje środki farmakologiczne w połączeniu ze wsparciem psychoterapeutycznym. W doborze odpowiednich leków należy wziąć pod uwagę ewentualne dolegliwości układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, układu trawiennego oraz układu moczowego, np. inhibitory MAO należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami układu krążenia i przy zaburzeniach wątrobowych. W przypadku depresji lękowej warto zastosować także takie leki, jak diazepiny (benzodiazepiny), a w przypadku objawów pobudzenia - leki neuroleptyczne. W leczeniu lekkich form depresji proponuje się stosowanie preparatów naturalnych: homeopatycznych, fitoterapeutycznych, gemmoterapeutycznych, litoterapeutycznych, kwiatów Bacha, olejków eterycznych, oligoelementów. Szczególne działanie antydepresyjne wykazują preparaty fitoterapeutyczne z żeń-szenia i eleuterokoka, a także dziurawca. Niemniej jednak działanie wszystkich tych środków nie zostało potwierdzone klinicznie w sposób wystarczający, by móc uważać je za skuteczne metody walki z objawami depresji.