O depresji, w depresji, wsparcie w depresji, leczenie depresji, depresja to choroba, depresja forum

Depresja: objawy depresji


Depresję należy traktować jako poważną chorobę, która wymaga specjalistycznego leczenia. Leczenie farmakologiczne, czasami połączone ze wsparciem psychologicznym, może w większości przypadków doprowadzić do pełnej poprawy stanu pacjenta. Zważywszy jednak na ryzyko nawrotów, konieczne jest dostarczenie kompletnych informacji pacjentowi i członkom rodziny, tak by możliwe było szybkie rozpoczęcie leczenia w przypadku ich wystąpienia. Lekarz powinien zawsze udzielić wyjaśnień dotyczących diagnozy, metody leczenia i jego potencjalnych skutków ubocznych; ponadto członkowie rodziny powinni zostać poinformowani o najczęstszych komplikacjach związanych z depresją, począwszy od nadużywania substancji odurzających (zwłaszcza alkoholu stosowanego często w ramach prób samoleczenia przed podjęciem decyzji o zwróceniu się o pomoc do specjalisty), a skończywszy na zagrożeniu samobójstwem.

Według najnowszych systemów diagnostycznych, mających na celu postawienie prawidłowej diagnozy ciężkiego epizodu depresji, musi wystąpić 5 z 9 objawów w okresie nie krótszym niż dwutygodniowy: nastrój depresyjny z uczuciem smutku, zniechęcenia, rozpaczy, utrata zainteresowań oraz przyjemności podczas wykonywania zwyczajnych czynności, zmiana masy ciała lub znaczna utrata łaknienia, bezsenność lub hipersomnia, pobudzenie lub spowolnienie psychoruchowe, łatwe męczenie się lub brak energii, przesadne poczucie niskiej wartości lub winy, ograniczona zdolność myślenia i koncentracji, nawracające myśli o śmierci i samobójstwie. Czasami mogą współwystępować majaczenia lub halucynacje (mowa w tych przypadkach o depresji psychotycznej lub urojeniowej).

Podsumowując, pacjenci z depresją charakteryzują się silnym poczuciem rozpaczy z utratą chęci do życia: nic nie ma dla nich sensu, nie potrafią się niczym cieszyć, nie widzą siebie w przyszłości i nie mają planów, spada ich samoocena, czemu towarzyszy poczucie winy i samooskarżanie. Mimika takich osób staje się jednostajna z ciągłym wyrazem bólu, obserwuje się skąpość wypowiedzi i dochodzi do spowolnienia ruchowego; doświadczają oni także uczucia stałego zmęczenia, któremu często towarzyszy utyskiwanie na przeróżne dolegliwości fizyczne (ból głowy, zawroty głowy, dolegliwości żołądkowo-jelitowe). Rzadziej występuje stan podniecenia psychoruchowego z towarzyszącym mu lękiem. Pacjenci z depresją często przyznają, że nie są już zdolni do odczuwania emocji, czują się obojętni i nijacy, tracą wszelki rodzaj inicjatywy, nie dbają o siebie, zaniedbują higienę osobistą i ubiór, skarżą się na zaburzenia pamięci i koncentracji.