O depresji, w depresji, wsparcie w depresji, leczenie depresji, depresja to choroba, depresja forum

Proces humanizacji, rozwijający się w kulturze europejskiej od starożytności po neohumanizm XIX wieku, przenikał stopniowo wszystkie dziedziny życia i kultury, sięgając do spraw społeczno – prawnych, do życia naukowo – technicznego, do problemów filozoficznych na temat człowieka, aż wreszcie wkroczył na teren polityki i współżycia międzynarodowego. Przy tym ta zadziwiająca ekspansja „humanistycznego punktu widzenia” powodowała zrastanie różnych problemów w jednolitą całość rozwiniętego systemu humanistycznego, opartego na pewnych określonych podstawach światopoglądowych. 11 Bardzo ważną kwestią współczesnego humanizmu jest problem jak podejść do mas i zespołów jednostek, ludzkich by one osobiście z całą swą wolą i energią zechciały współpracować przy realizacji celów danego systemu humanistycznego. I tu także nastręcza się wiele możliwości do wyboru: albo tak zabiegać wychowawczo i tak przekonywać prawdą każdego, by człowiek sam dobrowolnie chciał te cele urzeczywistniać, albo pozostawić dowolnie człowiekowi, by samorzutnie mógł chcieć, albo tak wreszcie zorganizować warunki życia każdego, aby człowiek musiał chcieć, zgodnie z tym, czego żądają postulaty światopoglądowe. 12
Albert Einstein, przemawiając w 1938 r. w Instytucie Technologicznym w Kalifornii do studentów, wskazywał na to, że wiedza, która przyniosła oszczędność w pracy ludzkiej i uczyniła życie łatwiejszym, mimo to dała zbyt mało szczęścia ludziom tak w czasie wojny, jak też pokoju, gdyż napełniła życie ludzkie pośpiechem i niepewnością o życie i zarobki. Ale jest możliwość sensownego zastosowania wiedzy. „Nie wystarczy – mówił – jeśli nabędziecie umiejętności stosowania wiedzy dla pożytku człowieka. To sam człowiek i jego los muszą być głównym celem wszystkich zabiegów technicznych, dotyczyć muszą wielkiego wciąż nierozwiązanego problemu organizacji pracy rozdziału dóbr, aby wysiłki naszego mózgu stały się błogosławieństwem, a nie przekleństwem ludzkości” (Albert Einstein, Aby nauka była błogosławieństwem a nie przekleństwem ludzkości, „Problemy” 1946, nr 4 (5), s. 60). 13
Poglądy takie przyczyniły się do rozpowszechnienia humanizmu naukowego, którego główne tezy to: 1) należy stosować zdobycze nauki, szczególnie nauk społecznych, w służbie dobra i dobrobytu; 2)ludzie nauki i techniki powinni przedstawić opinii publicznej, jakie stoją przed nimi możliwości i jak należy je wyzyskiwać: 3) uczeni muszą sami być humanistami „z krwi i kości”; 4) humanistyczny pogląd na naukę, przyrodę, człowieka i cywilizację, skupiony w paru przystępnych tezach, winien być starannie spopularyzowany i znajdować się we wszelkim myśleniu i działaniu.

11Kunowski S., Problematyka współczesnych systemów wychowania, Impuls, Kraków 2000, s. 88
12Kunowski S., Problematyka współczesnych systemów wychowania, Impuls, Kraków 2000, s. 90
13Kunowski S., Problematyka współczesnych systemów wychowania, Impuls, Kraków 2000, s. 102